piątek, 11 kwietnia 2014

Strach w garstce prochu

Jakie korzenie oplątują głazy, jakie konary
rosną nad rumowiskiem kamieni? Synu człowieczy,
nie potrafisz powiedzieć ani zgadnąć - bo znasz tylko
stos rozbitych obrazów, pod strzałami słońca,
gdzie martwe drzewo nie daje chłodu, ulgi świerszcz,
a suchy kamień dźwięku wody. Cień
leży jedynie pod czerwoną skałą,
wejdź w ten cień pod czerwoną skałą
a pokażę tobie coś, co różni się zarówno
od cienia, który rankiem kroczy poza tobą,
jak i od cienia, co o zmierzchu wstaje, by cię spotkać:
strach ci pokażę w garstce prochu.


T.S. Eliot, Ziemia jałowa, tłum. Krzysztof Boczkowski

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz